- نویسنده : openavijeh
- ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲
- کد خبر 12395
- بدون نظر
- ایمیل
- پرینت
سایز متن /
به گزارش سرخط پتروشیمی آقای ابراهیم بازیان، مدیرعامل شرکت شستا، در چهاردهمین همایش بین المللی صنعت پتروشیمی که امروز (دوشنبه ۱۱ اردیبهشت ماه) در مرکز همایشهای بین المللی صدا وسیما در حال برگزاری است، در پنل برنامههای توسعه، نقشه راه توسعه زنجیره ارزش صنعت پتروشیمی ایران، گفت: اولین مجموعه پتروشیمی کشور در سال ۱۳۳۴ در استان فارس تاسیس شد و امروز ظرفیت نصب شده صنعت پتروشیمی ایران به ۹۲ میلیون تن رسیده است که قرار است تا پایان سال ۱۴۰۲ این میزان به ۹۵ میلیون تن برسد.
وی افزود: از نظر ما به عنوان یکی از فعالین صنعت پتروشیمی، این ظرفیت در یک چشم انداز میان دست قابل افزایش به یک ونیم تا دو برابر است تا بتواند توسعه متوازن در بخشهای بالادست، میان دست و پایین دست را به همراه داشته باشد.
آقای بازیان با اشاره به ظرفیتهای بالقوه و بالفعل صنعت نفت ایران افزود: با یک برنامه ریزی استراتژیک میتوانیم موقعیت خود را در منطقه ونظام بین الملل بهبود ببخشیم که این مهم بدون نگاه تحولی مبتنی بر تنظیم یک سند جامع که به وضوح تکلیف فعالین را در همه سطوح فراهم کند، امکان پذیر نخواهد بود.
مدیرعامل شرکت شستا زنجیره ارزش صنعت پتروشیمی ایران را یکی از مهمترین زنجیرههای ارزش در جریان تولید کشور دانست و افزود: برای اثرگذاری در زنجیره ارزش صنعت پتروشیمی نیازمند بازطراحی معماری این بخش در عرصه تولید هستیم تا بتوانیم با تکیه بر توانمندیهای خود مبتنی بر فرصتهای پیش رو حرکت کنیم.
آقای بازیان با اشاره به برخی از چالشهایی که صنعت پتروشیمی ایران هم اکنون با آن روبه رو است، ادامه داد: باید بیش از پیش به رفع این چالشها اقدام کنیم چرا که این صنعت یک صنعت ارزش آفرین در کشور است.
وی با بیان این که صنعت پتروشیمی ایران در اوج تحریمها به کمک اقتصاد ایران آمد گفت: این صنعت در پنجسال اخیر بیش از ۵۰ میلیارد دلار ارزآوری برای کشور به همراه داشت که ۸۰ درصد از این میزان به زنجیره ارزش اقتصادی کشور برگشت که همه اینها حاکی از موثر بودن صنعت پتروشیمی برای اقتصاد ایران است.
مدیرعامل شستا با تاکید بر توجه بیش از پیش به بازار سرمایه و همچنین مشارکت همگانی برای توسعه طرحهای پتروشیمی ادامه داد: در حال حاضر ۲۴ درصد بازار سرمایه کشور منهای هلدینگها به صنعت پتروشیمی اختصاص یافته است. از این رو هر گونه برنامه استراتژیک بدون توجه به مشارکت در سطوح مختلف بی تاثیر است.